İhracat ve İthalat İşlemlerinde Doğru Teslim Şekli Seçimi Nasıl Yapılır?

Risk ve maliyet kriterleri göz önüne alınarak Incoterms 2020 kurallarına göre doğru teslim şekli nasıl seçilir

Incoterms 2020 kuralları, iki ana kategoride sınıflandırılmaktadır.

EXW, FCA, CPT, CIP, DAP, DPU ve DDP kuralları, tüm taşıma modlarında kullanılabilme esnekliği sunarken; FAS, FOB, CFR ve CIF kuralları özel olarak denizyolu taşımacılığı için tasarlanmıştır.

Bu sınıflandırma, ihracat ve ithalat işlemlerinde doğru kuralın seçilmesinde ilk adımı oluşturur.

Incoterms 2020’de her kural, satıcı ve alıcı arasındaki sorumlulukları farklı seviyelerde belirler.

Örneğin, EXW kuralında satıcının sorumluluğu malları kendi tesisinde hazır etmekle sınırlıyken, DDP kuralında satıcı ithalat gümrüklemesi dahil tüm süreçlerden sorumludur.

CIF ve CIP teslim şekillerinde satıcı navlun bedelini ödemenin yanı sıra nakliye sigortası yaptırmak zorundadır. Bu gibi farklılıklar, işletmelerin operasyonel ihtiyaçlarına ve risk yönetimi stratejilerine göre en uygun INCOTERMS 2020 kuralını seçmelerini gerektirir.

Bugünkü yazımızda maliyet ve risk faktörleri bakımından doğru teslim şekli seçimi nasıl yapılır sorusunu cevaplandıracağız.

Bu sayfada teslim şekillerinin detaylı açıklamasına yer verilmemiştir. Linklere tıklayarak herbir teslim şeklinin detaylı bilgilerine ulaşabilirsiniz.

Devam

Incoterms 2020 ile Incoterms 2010 Arasındaki Başlıca Farklar Nelerdir?

Incoterms 2020 ile Incoterms 2010 Arasındaki Başlıca Farklar Nelerdir

Uluslararası ticarette mal alım satım işlemlerinin olmazsa olmazı olan Incoterms kuralları, tarafların hak ve yükümlülüklerini netleştiren uluslararası kabul görmüş ticaret terimleridir.

2020 yılında güncellenen Incoterms kural kitapçığında değişen ticaret pratiklerine uyum sağlamak amacıyla bazı önemli revizyonlara yer verilmiştir.

Bu yazımızda, Incoterms 2020 ve 2010 sürümleri arasındaki başlıca farkları bulabilirsiniz.

Denizyolu taşımacılığında FCA teslimi ve yükleme kaydı konusundaki düzenleme, CIF ve CIP teslimlerdeki sigorta kapsamları, DAT teslim şeklinin DPU olarak değiştirilmesi ve taşımanın alıcı veya satıcının kendi araçlarıyla organize edilmesine olanak sağlanması yazımızın başlıklarını oluşturmaktadır.

Bu dört temel düzenleme dışında kalan düzeltmeler Incoterms 2020 kitapçığında yapılan editoryal düzeltmeler olarak göze çarpmaktadır.

Devam

Delivered Duty Paid (DDP) (Incoterms 2020) Teslim Şekli Nedir? İhracat ve İthalat İşlemlerinde Nasıl Kullanılır?

Delivered Duty Paid (DDP) (Incoterms 2020) Teslim Şekli

Delivered Duty Paid, Incoterms 2020 içerisinde tanımlanmış olan 11 teslim şeklinden birisidir. Türkçe’ye “Gümrük Resmi Ödenmiş Olarak Teslim” olarak çevrilmektedir. Kısaltılmış biçimi ise DDP‘dir.

Delivered Duty Paid teslim şeklinde teslimat alıcının ülkesinde ve genellikle alıcının deposunda gerçekleşmektedir.

Satıcı, malları ithalat gümrük işlemleri tamamlanmış ve gümrük vergileri ödenmiş olarak, taşıma aracından tahliye etmeden varış yerinde alıcının emrine hazır bulundurmakla teslim yükümlülüğünü yerine getirmiş olmaktadır.

Malların tesliminden sonra hasar ve kayıp riski alıcıya geçmektedir.

DDP teslim, Incoterms 2020 kurallarına göre tüm taşıma yöntemleri ile kullanılabilmektedir.

Yazımın ilk bölümünde söz konusu teslim şeklinin tanımını verdikten sonra, ilerleyen bölümlerde ihracatçı ve ithalatçılara ne gibi sorumluluklar yüklediğini inceleyeceğim.

Devam

Vesaik Mukabili Ödemeyle İlgili En Çok Sorulan Sorular ve Cevapları

Vesaik Mukabili Ödemeyle İlgili En Çok Sorulan Sorular ve Cevapları

Uluslararası ticarette sıkça tercih edilen ödeme yöntemlerinden biri olan Vesaik Mukabili Ödeme, taraflar arasında mal bedelinin güvenli bir şekilde tahsil edilmesini sağlayan bir mekanizmadır.

İngilizcede “Documentary Collection” veya “Cash Against Documents (CAD)” olarak bilinen bu yöntem, malı temsil eden belgelerin, alıcıya ödeme yapması veya ödeme taahhüdünde bulunması karşılığında teslim edilmesini esas alır.

Vesaik mukabili ödeme, ICC tarafından hazırlanan URC 522 kurallarına göre işlem görür.

Bankalar aracılığıyla yürütülen bu süreç, hem ihracatçılar hem de ithalatçılar için maliyet ve güven dengesi açısından önemli bir alternatif sunar.

Ancak, bu yöntemin avantajlarının yanı sıra dikkat edilmesi gereken riskleri de bulunmaktadır.

Bankalar vesaik mukabili işlemlerde ödeme garantisi vermediği için ihracatçılar için risk akreditiflere oranla daha fazla, fakat maliyet daha düşüktür. Vesaik mukabili ödemeyi akreditiflere oranla daha cazip kılan da bu düşük maliyet ve operasyonel kolaylığıdır.

Bugünkü yazımızda vesaik mukabili ile ilgili en çok sorulan soruları ve cevaplarını derledik.

Vesaik mukabili ödeme hakkında sıkça sorulan sorulara kısa ve öz cevaplar vererek, bu ödeme yöntemini daha iyi anlamanıza yardımcı olacağımızı düşünüyoruz.

Devam

Costs Additional to Freight (Navluna Ek Masraflar) Nedir? İhracat Akreditifinde Ne Gibi Riskleri Barındırır?

Costs Additional to Freight (Navluna Ek Masraflar) Nedir

Güncel akreditif kuralları UCP 600 madde 26 c “Bir taşıma belgesi kaşeyle veya başka şekilde navluna ek masraflara değinen bir kayıt taşıyabilir.” diyerek navluna ek masrafların konşimento başta olmak üzere taşıma belgelerinde gösterilmesini serbest bırakmıştır.

Navluna ek masrafların konşimentoda gösterilmesini istemeyen amir bankalar ise bu isteklerini hem 47A additional conditions kısmında belirtmekte hem de UCP 600 madde 26c’yi İPTAL etmektedirler.

Daha önce pek çok kez tekrarladığımız gibi akreditif kuralları iki taraf arasında kurulan bir sözleşme neticesinde ve her iki tarafın da rızası ile uygulamaya konan bir yapıya sahiptir.

Bundan dolayıdır ki taraflar üzerinde mutabakata vardıkları akreditif kural maddelerini yürürlükten kaldırmaya yetkindirler.

İşte bu yüzdendir ki herbir akreditif metni özgündür ve ihracatçılar işleme başlamadan önce kendilerine gelen akreditif metinlerini çok iyi okuyup anlamak zorundadırlar çünkü amir bankaların UCP 600 akreditif kurallarının bir veya bir kaçını açtıkları akreditiflerde devre dışı bıraktıkları oldukça sık karşılaşılan bir durumdur.

Yukarıda yaptığımız açıklamanın pratikte karşımıza çıkan bir sonucu navluna ek masrafların konşimentoda gösterimi konusunda yaşanmaktadır.

CFR, CIF satışlarda özellikle Orta Doğu ve Afrika kıtasından açılan akreditiflerde navluna ek masrafların konşimentoda gösterilmesi istenilmemektedir.

Güncel akreditif kuralları her ne kadar ihracatçıyı bu noktada korusa da bankalar söz konusu kural maddesini de devre dışı bırakmaktadırlar.

Tüm bu bilgiler ışığında 47A maddesinde navluna ek masrafların yasaklanması ve UCP 600 madde 26c’nin yürürlükten kaldırılması neticesinde taşıma belgelerinde navluna ek kayıt olarak gösterilecek ibareler rezerv sebebi oluşturacaktır.

Devam